Inzet vroeger en nu: Vroeger werd dit ras veelzijdig ingezet om schapen
te hoeden. Naast koeien de stal in drijven was dit ras ook erg geschikt
om op boerderijen kippen en ganzen te bewaken tegen o.a. katten.
Tegenwoordig wordt dit ras vaak als sportieve gezinshond gebruikt.
Karakter: De karaktereigenschappen van de Hollandse Herder zijn: zeer
trouw en betrouwbaar, steeds oplettend, waakzaam, zelfstandig, met
doorzettingsvermogen, intelligent, bereid te gehoorzamen en begaafd met
de ware herdershondenaard. De Hollandse Herder heeft een sterk gevoel
voor leiding en rangorde. Het is niet een hond voor iedereen. Hij heeft
een duidelijke leiding nodig, leert snel en kan daardoor vrij snel
tekenen van verveling vertonen. De Hollandse Herder is geschikt voor
vele takken van hondensport, bijvoorbeeld gedrag & gehoorzaamheid (G&G),
behendigheid, flyball, speuren, maar ook voor Internationale Prüfungs
Ordnung (IPO) en Koninklijke Nederlandse Politiehond Vereniging (KNPV).
Ze worden ook gebruikt als politiehond, reddingshond, drugshond,
explosievenhond en blindengeleidehond.
Over de Hollandse Herder: In 1875 werd de eerste officiėle
rasbeschrijving van de Hollandse Herder gegeven. De eerste
oorspronkelijke rasstandaard dateert van 12 juni 1898, toen de
Nederlandse Herdershonden Club werd opgericht. Toen waren er nog zes
haarvariėteiten: kortharig, middelharig, langharig met staand haar,
langharig met liggend haar, stekelharig en ruwharig. In 1906 werd het
teruggebracht naar de huidige drie variėteiten: korthaar, langhaar en
ruwhaar. De kleuren variėren van zilver- tot goudgestroomd. De Hollandse
Herder is een middelgrote, middelzware, goed gespierde hond van
krachtige, evenredige bouw; met intelligente uitdrukking en levendig
temperament. De reuen worden 57-62 centimeter en wegen ongeveer 28
kilogram. De teven worden 55-60 centimeter hoog en wegen ongeveer 23
kilogram. Door de ontginning van de heide in Nederland (vanaf ongeveer
1920) verdwenen veel schaapskudden. Hierdoor werd de Hollandse Herder
overbodig als schapenhoeder. Rond 1930 was de langhaar vrijwel
verdwenen. Om dit ras in stand te houden werd naar langharen gezocht die
nog op het platteland aanwezig waren. Ook voor de andere variėteiten is
men regelmatig op het platteland gaan zoeken. Het stamboek is pas
gesloten op 1 februari 1971. De Hollandse Herder staat op de lijst van
zeldzame huisdierrassen. Het bestand in Nederland bestaat in 2009 uit
ongeveer 1500 kortharen, 600 langharen en 400 ruwharen. De
belangstelling in het buitenland voor de "Hollander" neemt toe.
Opvoeding: De Hollandse Herdershond laat zich erg makkelijk opvoeden
zolang dat met liefde wordt gedaan. Dit ras heeft een paar keer per dag
een goede wandeling nodig om zijn energie kwijt te raken. Door zijn
uithoudingsvermogen en hoge prestaties in de hondensport is het een
aanrader om op hondentraining te gaan. Het is een alerte en goede
waakhond die zijn territorium erg goed bewaakt. Zijn vacht heeft weinig
verzorging nodig, de vacht haart ook bijna niet.
Rasbeschrijving
De Hollandse Herder is een Nederlands hondenras,
dat al in de 19e eeuw op honderden landschapsschilderijen, gravures en
prentbriefkaarten te zien was. In vroegere eeuwen had men op het
platteland bij de boeren en herders een veelzijdige hond nodig, die
weinig eisen stelde en aangepast was aan het harde bestaan van die tijd.
De Hollandse Herder behoort tot de hoedende herdershonden. De hond loopt
naast de schapen (hoeden) en niet erachter (drijven), zodat de schapen
in alle rust kunnen grazen. Hij moet in staat zijn om de kudde op een
door de baas aangewezen plek te houden door grenzen te zoeken en
daarlangs heen en weer te lopen. Hollandse Herders werden ook gebruikt
op de boerderijen. Ze bewaakten de kippen, de ganzen, de was op de bleek
en de kleine kinderen. Ze hielpen met het verweiden of op stal zetten
van de koeien. Ook het voorttrekken van bijvoorbeeld een hondenkar voor
het wegbrengen van onder andere melk behoorde tot zijn taken. Deze
achtergrond verklaart de oorsprong van de karaktereigenschappen, die tot
de dag van vandaag vrijwel hetzelfde zijn gebleven.